Czytam z Legimi | Rachael Lippincott, Mikki Daughtry, Tobias Laconis - Trzy kroki od siebie
Wydawnictwo Media Rodzina
Czy wyobrażasz sobie, że się zakochujesz, choć nie wolno ci nawet dotknąć drugiej osoby? Jedyną szansą Stelli na przeżycie są nowe płuca. Życie dziewczyny to ciągłe pobyty w szpitalu, przyjmowanie leków i oczekiwanie na przeszczep. W tym czasie musi zachować bezpieczną odległość od wszystkich, żeby nie narażać układu odpornościowego osłabionego nieustanną walką z zakażeniami i antybiotykoopoornymi bakteriami. Bez żadnych wyjątków.
Will już dawno porzucił nadzieje na wyleczenie. Gdy tylko skończy osiemnaście lat i będzie mógł decydować o sobie, zamierza skończyć ze szpitalem, lekami i drenażem. Marzy o podróżach i poznawaniu świata.
Stella wie, że powinna się trzymać od Willa z daleka. Wystarczy jeden oddech, jeden pocałunek, by jedno zaraziło drugie. Oboje są świadomi, że mogą umrzeć. Ale im więcej czasu spędzają w swoim towarzystwie na szpitalnych korytarzach, tym bardziej narzucony z góry dystans przypomina nieludzką karę.
Czy trochę bliskości to naprawdę wyrok śmierci dla nastolatków? Czy można uleczyć złamane serce? Dramat romantyczny o nieuleczalnej chorobie, jaką jest mukowiscydoza, i miłości, która rozkwita pomimo zakazów.
Przebój filmowy wytwórni CBS Films i Lionsgate w kinach wiosną. W rolach głównych zobaczymy gwiazdę Riverdale Cole’a Sprouse’a oraz znaną z takich produkcji jak Gorzka siedemnastka i Split Haley Lu Richardson.
Z reguły staram się najpierw czytać książki a dopiero później oglądać ekranizację, jednak w przypadku Trzy kroki od siebie zrobiłam dokładnie na odwrót. Muszę też przyznać wam zupełnie szczerze, że bałam się tego filmu, dlatego trzymałam się od książki z daleka. Trafiła się okazja i książka trafiła na moją wirtualną półeczkę na Legimi. Teraz trochę żałuję, że czekałam z lekturą tak długo. Jednak ani trochę nie żałuję tego, że najpierw obejrzałam film, bo jest naprawdę świetnie nakręcony.
Dotyk. To właśnie poprzez dotyk najczęściej pokazujemy nasze uczucia do drugiej osoby. Trzymanie za rękę, przytulenie, głaskanie płaczącego dziecka, pierwszy pocałunek... Wyobraźcie sobie, że nie możecie dotknąć ukochanej osoby. Wyobraźcie sobie, że żyjecie ze świadomością, że jeden pocałunek może okazać się śmiertelny...
To właśnie przypadło w udziale Stelli i Willowi, głównym bohaterom powieści i filmu Trzy kroki od siebie. Ich dotychczasowe życie nie było usłane różami, szpitale stały się ich domami na równi z tymi rodzinnymi, szpitalny personel stał się kimś więcej niż tylko ludźmi dbającymi o ich życie, a oddziałowe przyjaźnie stały się tymi na całe życie.
Nie mam zamiaru wam tutaj spojlerować wydarzeń z książki, ale myślę, że musicie wiedzieć, że ta książka to nie tylko rodzące się uczucie pomiędzy głównymi bohaterami. Niezwykle istotne są tutaj relacje międzyludzkie, bohaterzy drugoplanowi odgrywają tu równie ważną rolę co Stella i Will. Ta książka niesie naprawdę ważny przekaz, pokazuje, jak wygląda rzeczywistość ludzi chorych na mukowiscydozę. Autorzy nie pokusili się (na szczęście!) na cukierkowe upiększenie tej nieuleczalnej choroby, dzięki czemu czuć realizm tej historii. Jednak pomimo tak ciężkiego tematu, to jest naprawdę lekka powieść, którą czyta się niesamowicie przyjemnie. Zastanawia was, w jaki sposób autorzy to osiągnęli? Dzięki żartom, przekomarzaniom bohaterów, ich rozterkom, bo choć choroba ciążyła, to ciągle byli nastolatkami, którzy pragnęli żyć, łamać zasady, kochać i być kochanym.
Jestem pod wrażeniem kreacji bohaterów w tej powieści. Mamy tutaj poukładaną Stellę, która walczy z chorobą, ale dźwiga też inny ciężar na swoich ramionach. Dziewczyna dokładnie wie, jak postępować, by nie narażać swojego układu odpornościowego i doczekać na przeszczep płuc. Will ma dość życia w klatce, słuchania nakazów i zakazów, chce resztę swojego życia przeżyć na własnych warunkach. Pomiędzy tą dwójką początkowo rodzi się jedynie niechęć, jednak stopniowo zaczynają się rozumieć i zaczyna łączyć ich uczucie... Podoba mi się, w jaki sposób autorzy przedstawili różnice pomiędzy Stellą a Willem, jak opisali ich motywację, przeżycia i podejście do życia. Jeszcze bardziej podoba mi się to, jak rozwinęli ich relację, jak od początkowej niechęci przeszli do tak wyjątkowego uczucia, jakim jest pierwsza miłość.
Trzy kroki od siebie to powieść ukazująca realia życia z nieuleczalną chorobą, jaką jest mukowiscydoza. Pomimo podejmowanego tematu to dalej lekka, młodzieżowa książka, która łamie czytelnikowi serce. Jeśli jeszcze nie czytaliście, to gorąco polecam tę powieść! Nie zawiedziecie się.
