Brenna Yovanoff - Wyśnione miejsca

Data wydania: 17.08.2016
Wydawnictwo Moondrive/ Otwarte



Są dwie Waverly.
Pierwsza: ma nieskazitelny wygląd, popularnych przyjaciół, najlepsze oceny w szkole i świetne wyniki w sporcie.
Druga: to tajemnicza dziewczyna, która zagłusza myśli bieganiem do utraty tchu. W nocy zastanawia się, jak wyglądałoby jej życie, gdyby zrzuciła maskę, którą nosi za dnia.

Jest dwóch Marshallów.
Pierwszy: bad boy, który nadużywa alkoholu, ryzykując wydalenie ze szkoły. Nie ma to dla niego znaczenia – w końcu jest nikim.
Drugi: ten, który czuje więcej, niż przyznaje sam przed sobą. Zmaga się z ciężarem, o którym inni nie wiedzą.

Waverly i Marshall spotykają się… we śnie. Jest to miejsce, gdzie oboje mogą być sobą. I gdzie dotyk wydaje się równie prawdziwy jak na jawie. Czy odważą się swoje wyśnione miejsca zamienić na rzeczywistość?



Zacznę od tego, że męczyłam tę książkę cztery dni, co mi się praktycznie nie zdarza. Czułam się, jakbym co kawałek czytała to samo, autorka do znudzenia przypominała o problemie Waverly. Problemie, który według mnie tutaj został tak wyolbrzymiony, że stał się sztuczny. Byłam tak bardzo ciekawa tej książki, tak bardzo na nią czekałam, że moje rozczarowanie jest przez to jeszcze większe. Zapowiedzi i pierwsze opinie o książce były bardzo pozytywne, podkreślały jak inny pomysł na książkę New Adult, miała autorka, jak fajnie go zrealizowała. Po lekturze mogę się zgodzić z jednym, wyjątkowy pomysł na książkę. Nie znam książki, w której motyw snu zostałby tak użyty, ale, tak znowu pojawia się, ale, autorka nie wykorzystała go w pełni. Wątek snów Waverly został tylko delikatnie zaznaczony, autorka skoncentrowała się głównie na uczuciach bohaterów, pozostawiając ten temat, by żył swoim życiem. A szkoda, bo uważam, że książka mogłaby bardzo dużo zyskać na jego rozwinięciu. Nie rozumiem też, dlaczego, Waverly za każdym razem przenosi się do Marshalla, chłopaka, którego praktycznie nie zauważała?

Waverly i Marshall obracają się w zupełnie innych kręgach towarzyskich, jednak oboje wkładają swoje maski a ich życie w szkole i wśród znajomych staje się jedynie przedstawieniem. Jak najlepsi aktorzy, odgrywają swoje role w teatrze, które powinno być ich życiem i wyglądać zupełnie inaczej. Wydaje mi się, że oboje za bardzo się nad sobą rozczulają, nie potrafią stawić czoła swojemu otoczeniu, ale przede wszystkim sami nie chcą się pogodzić z tym, że są kimś innym, niż udają. Zarówno Waverly, jak i Marshall nie zyskali mojej sympatii, są nudni i schematyczni.

Być może jestem już za stara na tę książkę i dlatego jej nie zrozumiałam. Dla mnie ''Wyśnione miejsca'' to książka po prostu nudna nie ma w niej nic, co mogłoby mnie zaintrygować, zainteresować, bohaterowie tak beznamiętni, że nie sposób ich było polubić. Jestem pewna, że do tej książki już nie wrócę, ponieważ nawet w najmniejszym stopniu nie spełniła moich oczekiwań. Dawno już tak bardzo nie zawiodłam się na książce.

12 komentarzy:

  1. Coooo?? Mi się bardzo podobała ta książka. Była inna niż wszystkie, motyw wchodzenia w sny i percepcja osoby chorej na bezsenność była cudowna. Ukazana brutalność przez brak snu i używki było połączone rewelacyjnie, bez większych problemów rozumiałam przez, co przechodzą bohaterowie. Do tego cała miłość między bohaterami była poprowadzona tak delikatnie, że zakochałam się w tej dziwnej relacji :) alw wiadomo, nie każdemu musiało się podobać :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Daj spokój, byłam tak nakręcona na te książkę, że czuje tak wielkie rozczarowanie, że aż nie potrafię tego opisać :(

      Usuń
  2. Ja słyszałam raczej dobre opinie o tej książce, ale stwierdzenie, że może jesteś na to za stara jest możliwe. Kiedyś kochałam książki typu Dary anioła itd, teraz nie jestem w stanie ich czytać. Ja raczej tej książki nie przeczytam. Nie mam czasu, a wiele, ciekawszych pozycji na mnie czeka!
    Pozdrawiam
    Zbiór literackich pomysłów

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja Dary Anioła i podobne książki dalej bardzo lubię :)

      Usuń
  3. szkoda, taka ładna okładka. opis też brzmi ciekawie. pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To mnie tak bardzo przyciągnęło do tej książki, piekna okładka i ciekawy opis, które mogły zapowiadać świetną książkę :)

      Usuń
  4. To już kolejna niezbyt pozytywna opinia na temat tej książki, dlatego pomimo tego, iż miałam na nią ochotę, to jednak odpuszczę sobie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Uważam, że warto po nią sięgnąć, żeby przekonać się czy Ci się spodoba, czy nie :)

      Usuń
  5. Nie ukrywam, że bardzo chciałam przeczytać tę książkę, ale po zapoznaniu się z Twoją opinią - chyba sobie jednak ją odpuszczę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie się nie spodobała, ale może jednak spróbujesz? Bo w sieci jest masa pozytywnych opinii :)

      Usuń
  6. A mi się podobała, fakt bez jakiegoś wielkiego wow, ale podobała. Tylko właśnie ja bym ten wątek snów w ogóle wywaliła i w inny sposób zapoznała ze sobą bohaterów, np. w czasie tego biegania bohaterki czy coś. Bo te sny były zupełnie od czapy, nie wiadomo skąd, nie wiadomo jak, nic nie wyjaśnione. Ale bardziej mi się właśnie podobało ukazanie tego, jak nastolatkowie wszystko w sobie tłumią, jak bardzo pragną aprobaty, przyjaciół, jak boją się pokazać prawdziwe oblicze, bo obawiają się odrzucenia. To było moim zdaniem idealnie przedstawione i nie czułam, aby było nierealne, bo z tego co pamiętam ze swoich szkolnych lat, to temat był bardzo aktualny.
    Ale wiadomo, każdemu podoba się coś innego. ;)
    Pozdrawiam,
    Amanda Says

    OdpowiedzUsuń
  7. Ooo... czytałam troszkę recenzji na temat tej książki i to jest pierwsza negatywna recenzja :) No ale o gustach się nie dyskutuje. Ni każdy musi tę książkę lubić :)

    Pozdrawiam i zapraszam do mnie!
    http://czarodziejka-ksiazek.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Copyright © 2014 My fairy book world , Blogger