Śmiertelne wyliczanki || Hanna Greń - Mam chusteczkę haftowaną

Data wydania: 20.11.2018

Wydawnictwo Replika

Liczba stron: 464

Aspirant Konstanty Nakański prowadzi sprawę zabójstwa. Śledztwo przebiega opornie, gdyż policjant nie może znaleźć żadnego powodu, dla którego ktoś miałby pozbawić życia pewnego młodego mężczyznę. Jedyny ślad stanowi znaleziona na miejscu zbrodni chusteczka z ozdobnym haftowanym monogramem.

Po śmierci rodziców Eliza Rogowska odnosi wrażenie, że całkiem straciła kontrolę nad swoim życiem. Okazuje się, że matka i ojciec ukrywali przed nią wiele tajemnic, także związanych z przeszłością dziewczyny. Eliza postanawia odkryć te tajemnice, w czym wydatnie przeszkadza jej fakt, że człowiek, z którym zamierzała związać swoją przyszłość, po śmierci jej rodziców uznaje, że nie musi już odgrywać roli czułego, opiekuńczego mężczyzny. Pewny, że ma Elizę w swojej władzy, ukazuje prawdziwe oblicze.

Przypadek sprawia, że drogi Kostka i Elizy się krzyżują, a wówczas okazuje się, że odpowiedzi, których poszukują, są częścią tej samej układanki. 

Hania Greń wjechała na księgarskie półki z nową książką rozpoczynającą zupełnie nową serię. Nie ukrywam mojej sympatii do twórczości Hani, wielokrotnie wspominałam o tym zarówno na blogu, jak i w social mediach. Nikogo chyba nie zdziwi, iż objęłam patronatem jej najnowszą powieść, pierwszy tom serii Śmiertelne wyliczanki, „Mam chusteczkę haftowaną”.

Akcja książki, podobnie jak to było w przypadku poprzednich książek Hani, toczy się w policyjnym światku. Tym razem naszym głównym bohaterem jest Konstanty Nakański, któremu przypadła sprawa tajemniczego morderstwa młodego mężczyzny. To jedna z tych spraw, w której brak tropów, aspirantowi brakuje punktu zaczepienia. Drugą bohaterką jest Eliza, młoda kobieta, która właśnie straciła oboje rodziców, i po ich śmierci zaczyna odkrywać dobrze skrywane rodzinne tajemnice. Na domiar złego, mężczyzna, który miał zostać jej mężem, okazuje się zupełnie inny, niż myślała. Przez zwykłe zrządzenie losu drogi głównych bohaterów się krzyżują i szybko okazuje się, że mogą sobie bardzo pomóc. Po raz kolejny autorce udało się stworzyć bohaterów, których autentycznie polubiłam, serio. Są realistyczni, nie są idealni, mają swoje wady, które momentami irytują i powodują przewracanie oczami, ale mają także zalety, które przeważają. Konstanty Nakański to skomplikowany mężczyzna, dla którego rodzina stanowi najwyższą wartość, ma tajemnice, które sprawiły, że podążył taką, a nie inną drogą w życiu. Eliza Rogowska to młoda kobieta, która całe swoje dotychczasowe życie przeżyła pod cudze dyktando. Od zawsze mówiono jej, co ma zrobić, a czego powinna unikać. Po stracie rodziców dotarła do niej brutalna prawda o jej życiu i uświadomiła sobie, że tylko ona może je zmienić. Bohaterowie drugoplanowi nie stanowią jedynie tła dla Nakiego i Elizy, mają wpływ na przebieg fabuły a co ważniejsze, stanowią ciekawe urozmaicenie. 

Jeśli chodzi o fabułę, to nie będzie zaskoczenia, jeśli napiszę, że mi się podoba zarówno pomysł, jak i wykonanie. Autorka w bardzo charakterystyczny dla siebie sposób wykreowała fabułę, postarała się o kilka niezłych tajemnic, z łatwością prowadziła nas przez kolejne etapy policyjnego śledztwa. Oczywiście nie zabrakło tutaj typowego dla Hani humoru, jeśli czytaliście poprzednie jej książki, to się nie zawiedziecie. Naprawdę bardzo wciągnęła mnie ta książka, najbardziej zaciekawił mnie wątek związany z rodziną Elizy, w napięciu śledziłam kolejne skrawki informacji i próbowałam złożyć je w całość.

Hanna Greń pisze bardzo lekko, z łatwością wciąga do wykreowanego przez siebie świata. „Mam chusteczkę haftowaną” to książka, którą czyta się w ekspresowym tempie, po to, by żałować, że to już koniec. Bardzo dobry pomysł na fabułę, świetne wykonanie, bohaterowie z krwi i kości oraz humor autorki mnie oczarowały i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu tej serii. Gorąco polecam!

Mam chusteczkę haftowaną to powieść, którą objęłam patronatem medialnym. Hani Greń oraz Wydawnictwu Replika dziękuję za zaufanie.