Natalia Nowak-Lewandowska - Układanka || Recenzja patronacka

Data wydania: 27.02.2018

Wydawnictwo Replika

Julianna Różańska, dziennikarka lokalnej gazety, to kobieta, która ma za sobą trudną przeszłość − uzależnienie od narkotyków, śmierć ukochanego. Brat bliźniak Julianny, Jakub, pomógł jej stanąć na nogi, kiedy rodzice się od niej odwrócili. Wspólnie wyjechali z Łodzi do Katowic, żeby rozpocząć nowe życie. Jakub jest policjantem, dzięki czemu Julianna zawsze pierwsza otrzymuje informacje o ciekawych zdarzeniach w ich regionie.

W Lesie Murckowskim przypadkowy spacerowicz znajduje kości. Eksperci potwierdzają, że są to ludzkie zwłoki. Rozpoczyna się śledztwo. W identyfikacji zwłok pomaga specjalista w dziedzinie antropologii sądowej, choleryk, awanturnik, który nienawidzi Julianny. Współpraca będzie wyzwaniem dla nich obojga.

Natalia Nowak-Lewandowska w nowym wydaniu! Układanka to powieść rozpoczynająca trylogię Teoria gier. Brzmi interesująco?

Długo się zastanawiałam, jak opisać tę książkę, ponieważ zasługuje ona na coś więcej niż oklepane formułki, pobieżne opisanie bohaterów czy stylu autorki. Pomyślicie dlaczego? Co w tej powieści jest takiego wyjątkowego? Przede wszystkim to, w jaki sposób autorka skonstruowała i poprowadziła tę historię. Szczerze mówiąc, po przednich książkach Natalii nie spodziewałam się, że spod jej pióra wyjdzie coś z takim pazurem jak właśnie Układanka.

Natalia Nowak-Lewandowska fabułę oparła na życiu prywatnym i zawodowym rodzeństwa — Julianny i Jakuba. Ona jest zawziętą dziennikarką w lokalnej gazecie, on policjantem i jednocześnie źródłem informacji. Ważnym wątkiem pobocznym jest brudna polityczna rozgrywka, która toczy się niejako w cieniu, lecz odbija się głośnym echem na całej fabule. Autorka w swojej książce porusza wiele ważnych tematów, jednak nie umoralnia na siłę, nie nakazuje podążać według jej własnych przekonań. To mi się bardzo podobało, bo udało jej się poruszyć tematy związane z trudną przeszłością, narkotykami, żałobą i różnego rodzaju zaburzeniami w taki sposób, by czytelnik nie czuł się osaczony. Najmocniejszą stroną tej książki jest to, że to nie jest zwykła powieść kryminalna — to coś więcej, to perfekcyjnie przemyślana zagadka, której rozwiązania nie można być pewnym do samego końca.

Styl autorki jest bardzo lekki i plastyczny, Natalia w bardzo sprawny i obrazowy sposób opisuje miejsca i sytuacje, wprowadzając nastrój napięcia i niepokoju. W bardzo sprawny sposób poprowadziła kryminalne śledztwo, nie pomijając jednak życia prywatnego bohaterów, tworząc spójną całość. 

Na uwagę zasługują bohaterowie, ponieważ są oni tak prawdziwi, że spokojnie mogliby żyć wśród nas. Autorka tworząc główne postaci, zrzuciła na każdego z nich jakąś tragedię, z którą muszą się zmierzyć. Ale historia nie kończy się na głównych bohaterach, bo postaci drugoplanowe dostały swoje zadanie do odegrania w całej historii. Julianna to postać, która odgrywa kluczową rolę w tej powieści, to kobieta doświadczona, zamknięta na ludzi, przy tym niesamowicie inteligenta, niedająca sobą pomiatać. To w niej tkwi niezwykły pazur tej książki.

Układanka to powieść, która rozpoczyna świetnie zapowiadającą się serię, dzięki której możemy poznać Natalię Nowak-Lewandowską od trochę innej strony. Układanka to świetnie skonstruowana powieść, z rewelacyjnymi bohaterami i z zaskakującym zakończeniem. Skoro o zakończeniu mowa — nie mogę się doczekać kolejnego tomu serii Teoria Gier. Bardzo gorąco polecam.

Powieść Układanka objęłam patronatem medialnym i za tę możliwość dziękuję Autorce oraz Wydawnictwu Replika.